امیدوارم 

به لبخندِ تو که هر صبح بر لبهایم می نشیند

به برقِ چشم های تو 

که هر روز چراغ ِ روشن ِ سقفِ دنیای من است

و به مهربانی ات 

که گرمی نفس است و دلگرمی ِ قلب

تو هستی!

چه خوب است که تو هستی 

و هر بار پلک می گشایم

امیدواری را چون عطر نان تازه 

در سفره ی دلم میگذاری

و من هنوز امیدوارم.

صبح است

صبح ِخیلی زود !

و بیدار شده ام تا دوست داشتنت را

زودتر از روزهایِ قبل

شروع کنم ...

°

برای جیره ی روزانه ام

به من عشق بده

وَ قلبِ غمگینم را سنگین نکن

حتی با ذره ای کوچک.

لمسم کن

وَ گلِ سرخ را از من دریغ مدار

بر عشق من چشم نبند 

وَ عشق ات را بفرست

پیش از آن که پا به جهان من بگذاری.