در 15 سالگی ما می آموزیم که مادرها وپدرها از همه بهتر میدانند

در20سالگی ما یادمی گیریم که کار خلاف جهت دیگران فایده ای

ندارد حتی اگر با مهارت انجام شود

در25 سالگی متوجه میشویمکه یک نوزاد مادر را از داشتن یک روز 8

ساعته وپدر را از داشتن یک شب 8ساعته محروم میکند

در30سالگی پی می بریم که قدرت جاذبه مرد است وجاذبه . قدرت زن

در35 سالگی متوجه میشویم که آینده چیزی نیست که ما به ارث ببریم

بلکه چیزی ایست که خود میسازیم

در40 سالگی میآموزیمکه رمز خوشبخت زیستن درآن نیست که کاری

را که دوست داریم انجام بدهیم بلکه در این است که کاری را که انجام

میدهیم دوست داشته باشیم

در45 سالگی یاد میگیریم که 10 درصد از زندگی چیزهایی است که برای

انسان اتفاق می افتد و90درصد آن است که چگونه نسبت به آن واکنش

نشان میدهیم در50سالگی پی می بریم که بهترین دوست انسان کتاب

است وپیروی کورکورانه بدترین دشمن وی است در55 سالگی پی می بریم

که تصمیمات کوچک راباید با مغز گرفت وتصمیمات بزرگ را با قلب

در60سالگی متوجه میشویم که بدون عشق میتوان ایثار کرداما هرگز بدون

ایثار نمیتوان عشق ورزید در65 سالگی می آموزیم که انسان برای لذت

بردن از عمری دراز باید بعد از خوردن آنچه لازم است آنچه را نیز که میل دارد

بخورد در 70 سالگی یاد می گیریم که زندگی مساله در اختیار داشتن

کارت های خوب نیست بلکه بازی کردن با کارت های بد است در75 سالگی

میدانیم که انسان تا وقتیکه فکر میکند نارس است که گمان کرده که رسیده

شده است دچار آفت میشود در80 سالگی پی می بریم که دوست داشتن

ومورد محبت قرار گرفتن بزرگترین لذت دنیاست ودر 85 سالگی در می یابیم

که همانا زندگی زیباست واگر انسان با روحیه وخوش اخلاق وآرامی باشیم

تا150 سالگی عمرکرده ونتیجه میگیریم که زندگی زیباست وامید به آینده

باید داشت