به جست وجوی تو به درگاه کوه می گریم **در آستانه ی دریا وعلف

به جست وجوی تو در معبر باده می گریم**در چارراه فصول درچهارچوب

شکسته ی پنجره ئی که آسمان ابر آلوده را**قابی کهنه میگیرد

به انتظار تصویر تو این دفتر خالی تا چند**تا چند ورق خواهد خورد

جریان باد را پذیرفتن وعشق را **که خواهر مرگ است

وجاودانگی رازش را باتو در میان نهاد**پس به هیئت گنجی در آمدی

بایسته وآزانگیز گنجی ازآن دست**که تملک خاک را ودیاران را

از این سان دل پذیر کرده است**نام ات سپیده دمی ست که برپیشانی ی

آسمان میگذرد متبرک باد نام تو**وماهم چنان دوره میکنیم شب را وروزراهنوزرا....

                                                (احمد شاملو)