‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ شــب را دوسـت دارم
برایِ غرق شدن
درخیال آغوش تویی که قشنگترین
شب بخیر دنیای منی
‍ ‍ دیشب سرم را روی بازویت نگذاشتم
تا هوایت در سرم نپیچد
خواستم بی تو بودن را تجربه کنم اما خواب مرا نبرد
شعر متولد نشد
سحر نیامد
بوسه کال ماند
آغوش نرسید
عاشقانه گم شد
لبخند یخ زد
و در تب سوختم چقدر بی تو سخت و بی لذت است دنیا حتی در خواب
لبهایت
سکویِ پروازِ بوسه است و قلبت کارخانه ی عشق
نگاهت اقیانوسِ مهر
چشمهایت دل می لرزاند
مرا با عشق
بخوان برای فتحِ آغوشت
و به وصلِ خود
دوایی کن‌ و صبورم مثل گلبرگهای نازک گلدان خیالم
هرشب از این فاصله
تنها کاری که میتوانم انجام دهم گل های سرخ گلدان کوچکی هست
که به یادت کاشته ام
نمیدانم این حجم از دلتنگی را
پای کدام گلدان خاک کنم
که گلهای سرخش پر پر نشود
عشق مالکیت نیست که تو برای من باشی
و من برای تو عشق یک همراهی زیباست اوج همدلی دو آدم همان لحظه که تمام هستی به من و تو حسادت



:: برچسب‌ها: دلنوشته غم فراق ,