شب که می شود
برای شعـــرهای کوتـاه مـــن
  و انگـیزه بـــودن با تــو
واژه ها ردیـف می شـــوند ومـن
با کوله باری دل نوشتــــه
تــــو را
هم چنان نفس می کشـــم
با تواَم که
بر دلم چه خوش نشسته‌ ای
بگو کجای این دنیا
می‌شود تو را داشت
زیر کدام آسمان می‌شود تو را
نفس کشید
روی کدام زمین می‌شود دورِ تو گشت
پشت کدام پنجره می‌شود آمدنت
را زیست
به کدام فصل
می‌شود در آغوشِ تو رسید
بگو
که نمی‌شود تو را نخواست
و چه شب دلپذیرے میشود
برڪه ے چشمانت را
پارو بزنم
تا ڪشتی احساسم درساحلِ نگاهت
پهلو بگیرد
و من تمامِ عاشقانه هایم را
یڪجا ارزانی آغوشت ڪنم
از من گذشته به تو فکر نکنم از من گذشته اراده کنم
که فراموشت کنم مثل اینکه بگویند اسمت را از یاد ببر
بگویند از نفس کشیدنت دست بردار
تو در من
نفس می کشی دَم تویی بازدم تویی من به هوای تو زنده اَم
تو حالا عضوی از روحِ من شده ای