ميشود اندكى برايت بميرم

تا باورت شود خاطرت
را با دنيا عوض نميكنم
بـرای بـوسیــدنـت
باید سوره‌ی عشــق خواند
تـــو تنــها وارثِ
سجـاده‌ی قلبـم هستـی
سهم من از تو
دلتنگی بی پایانی‌ست
که روزها دیوانه ام می‌کند
شب‌ها شاعر
کمی آغوش
کمی تـــو
دیگر نمی خواهم
با این کلمات جمله بسازم
شعر بَس است
دیگر می خواهم
با این واژه ها
زندگی کنم
چشم به راهم
چشم به راهِ چه چیزی؟
مردی
که گل برایم می آورد
و حرف های شیرین
مردی که من را می بیند و می فهمد
با من حرف می زند و به من گوش می دهد
مردی که برایم گریه می کند
و من دلم برایش می سوزد و
دوستش دارم