باز آ باز آ هر آنچه هستی باز آ **گر کافر و گبر و بت پرستی باز آ

این درگه ما درگه نو امیدی نیست**صد بار اگر توبه شکستی باز آ

وصل تو کجا و من مهجور کجا **در دانه کجا و حوصله مور کجا

هر چند ز سوختن ندارم باکی **پروانه کجا و آتش  طور کجا

گر بر در دیر می نشانی ما را **گر در ره کعبه می دوانی ما را

اینها همگی لازمه هستی ماست**خوش آنکه ز خویش وارهانی مارا

مجنون تو کوه را ز صحرا نشناخت **دیوانه عشق تو سر از پا نشناخت

هر کس به تو ره یافت ز خود گم گردید**آنکس که تو را شناخت خود را نشناخت

آنروز که آتش محبت افروخت ** عاشق روش سوز ز معشوق آموخت

از جانب دوست سر زد این سوز  و گداز ** تا در نگرفت شمع پروانه نسوخت

دیشب که دلم ز تاب هجران می سوخت** اشکم همه در دیده گریان می سوخت

می سوختم آنچنان که غیر از دل تو**بر من کافر و مسلمان می سوخت

                                  (شیخ ابو سعید ابو الخیر )