انگار که در وسعت شبهام کسی نیست

دلتنگم واین بغض گواه دل خونم

                                        بنگر که چه اندازه گرفتار جنونم

ای عشق ببین قدرت پرواز ندارم

                                        درخانه دل پنجره ی باز ندارم

عصریست دراین فاجعه فریادرسی نیست

                                        افسوس که در غربت شبهام کسی نیست

دیگر همه جا سایه توطرح خیالیست

                                       امروز که محتاج توام جای تو خالیست